Pierwsze udokumentowane ślady osadnictwa Słowian na terenie Legnicy pochodzą z VIII wieku. Istniał tu już wtedy gród obronny. Nazwa miasta pojawiła się po raz pierwszy w dokumencie pisanym Bolesława Kędzierzawego, zwierzchniego księcia Polski, w 1149 roku. U podnóża piastowskiego zamku dzięki nadanym prawom magdeburskim zaczęło rozwijać się prężnie miasto. Tutaj bowiem krzyżowały się ważne szlaki handlowe średniowiecznej Europy - z Niemiec, poprzez Wrocław i Kraków do Kijowa oraz z Wielkopolski na Południe. Takie usytuowanie sprzyjało osadnictwu oraz rozwojowi handlu i rzemiosła.

W 1241 roku pod Legnicą rozegrała się słynna bitwa z Mongołami, która zdaniem historyków - mimo porażki wojsk chrześcijańskich pod wodzą księcia legnickiego Henryka Pobożnego - uratowała Europę i kulturę zachodnią przed ekspansją islamu. Legnica była w tym czasie drugim, po Wrocławiu, największym miastem śląskim. W 1329 roku liczyła już ponad 10 tys. Mieszkańców Do 1675 roku, do śmierci księcia Jerzego Wilhelma, miasto było siedzibą potomków królewskiej dynastii Piastów. W Legnicy przez wiele wieków ścierały się wpływy polskie, czeskie i niemieckie. Miasto przechodziło kolejno pod panowanie Habsburgów i Hohenzollernów. Po latach zastoju, spowodowanych wojnami śląskimi, pod koniec XVIII wieku nastąpiło ożywienie w życiu ekonomicznym Legnicy. Powstały pierwsze manufaktury. Rozwojowi miasta sprzyjała rozbudowa dróg bitych oraz infrastruktury komunalnej i komunikacyjnej. W 1844 roku połączono Legnicę z Wrocławiem linią kolejową.

Współczesny kształt przestrzenny miasta określony został w końcu XIX wieku i na początku XX wieku. Legnica stała się dużym ośrodkiem gospodarczym i administracyjnym Dolnego Śląska - siedzibą rejencji. Strukturę gospodarczą miasta cechowała duża różnorodność, obok przemysłu istniał dobrze rozwinięty handel i rzemiosło, funkcjonowała sieć banków. Znaczącą rolę w życiu miasta odgrywały ogrodnictwo, hodowla oraz przemysł rolno - spożywczy. Powstałe na początku XIX wieku Legnickie Towarzystwo Rolnicze organizowało coroczne wystawy zwierząt hodowlanych, roślin przemysłowych, maszyn rolniczych, owoców i kwiatów. W granicach miasta znajdowało się dużo terenów zielonych. W Legnicy tworzono liczne parki z egzotyczną roślinnością, ogrody, palmiarnie i wystawy kwiatów.

Dynamiczny rozwój Legnicy przerwany został w XX wieku przez dwie kolejne wojny.Zwłaszcza II wojna światowa odcisnęła na gospodarce miasta negatywne piętno.

W 1945 roku Legnica wróciła do Polski, ale w wyniku narzuconego Polsce układu jałtańskiego stała się do tego czasu siedzibą Północnej Grupy Wojsk Armii Czerwonej. Zadecydował o tym fakt lokalizacji w mieście znacznej liczby obiektów o charakterze wojskowym oraz nie zniszczona w wyniku działań wojennych infrastruktura komunalna i mieszkaniowa. Wskutek niesuwerennych decyzji 30 % najkorzystniej zainwestowanych obszarów miasta znalazło się w dyspozycji ZSRR, co w decydujący sposób przyhamowało rozwój miasta. Skutki tego odczuwalne są do dzisiaj.

Swój wielkomiejski charakter Legnica zaczęła odzyskiwać bardzo powoli na początku lat sześćdziesiątych obecnego stulecia w związku z odkryciem w okolicy bogatych złóż miedzi. Zadecydowało to o budowie w mieście Huty Miedzi, zakładów Mechanicznych "Legmet" oraz Fabryki Przewodów Nawojowych "Elpena".

W nowym, wprowadzonym w 1975 roku, podziale administracyjnym kraju Legnica stała się siedzibą władz wojewódzkich i jednym ze znaczących ośrodków administracyjnych Dolnego Śląska. Był to początek odzyskiwania przez Legnicę należnego jej Miejsca na mapie gospodarczej Polski.

W najnowszych dziejach miasta warto odnotować cztery wydarzenia. Pierwsze - to wyznaczenie w marcu 1992 roku Legnicy na stolicę nowo utworzonej Diecezji Legnickiej Kościoła rzymskokatolickiego. Drugie - to opuszczenie we wrześniu 1993 roku Legnicy przez ostatniego żołnierza rosyjskiego. Trzeci i chyba najważniejsze to Wizyta Ojca Świętego w czerwcu 1997 roku i ostatnie czwarte to utrata statutu miasta wojewódzkiego w dniu 1 stycznia 1999 roku

ok. 4000 lat p.n.e. - Pierwsze ślady pobytu człowieka.

VIII w. p.n.e. - Osady ludności kultury łużyckiej na Przedmieściu Stare Piekary z warsztatem odlewniczym brązu i nad Czarną Wodą (Garncarska Góra).

VII-X w. - Budowa grodu z umocnieniami ziemno-drewnianymi na miejscu późniejszego zamku; prawdopodobnie ośrodek władzy jednego ze śląskich państewek.

1149 r. - Po raz pierwszy pojawiła się nazwa Legnicy i kaplicy św. Benedykta w dokumencie Bolesława Kędzierzawego, zwierzchniego księcia Polski.

około 1175 r. - Gród legnicki rozwinął się jako znaczący ośrodek administracyjno-wojskowy i gospodarczy. Jego znaczenie potwierdza ilość wsi służebnych: Piekary, Rzeszotary, Szczytniki i Złotniki.

1202 r. - Wzmianka o kasztelanie. Pod osłoną grodu powstały osiedla rzemieślniczo-handlowe z trzema kościołami parafialnymi. Henryk Brodaty kontynuował budowę zamku murowanego z cegły.

1241 r. - Najazd Mongołów, w walce z którymi poległ 9 IV w bitwie pod Legnicą ks. Henryk II , zwany później Pobożnym.

1252 r. - Wzmianka o wójcie Radwanie, stolniku książęcym zarządzającym miastem. Legnica siedzibą dzielnicowych książąt z rodu Piastów. Istniał dwór biskupów wrocławskich.

1264 r. - Legnica uzyskuje prawa miejskie, wzrasta znaczenie miasta.

schyłek XIII w. - Oprócz kościołów, kaplicy zamkowej, szkoły parafialnej powstały klasztory oo. Dominikanów i oo. Franciszkanów szpital krzyżaków z czerwoną gwiazdą, umocnienia drewniano-ziemne. Na pieczęci miejskiej jako herb postać św. Piotra patrona głównego kościoła parafialnego.

1309 r. - Szkoła parafialna przy kościele św. Piotra podniesiona do wyższego szczebla dzięki Witelonowi, filozofowi i fizykowi o pozycji europejskiej.

1329 r. - Bolesław III, książe legnicko-brzeski uznał zwierzchnictwo Korony Czeskiej; upadek autorytetu władzy książęcej.

XIV w. - Rozkwit handlu i rzemiosła m. in. dzięki położeniu miasta przy głównej drodze łączącej pd. Niemcy z Polską i dalej z Rusią. Budowa nowych monumentalnych kościołów św. Piotra i NM Panny, ratusza murowanego, murów obronnych z 30 basztami, sieci wodociągowej. Zakup od księcia rozległych terenów podmiejskich, kopalnia złota w Mikołajowicach Mennica wybiła pierwsze złote monety.

XV w. - Wojny husyckie, rozbudowa umocnień obronnych. Most murowany na Kaczawie. Powstały nowe klasztory oo. Kartuzów, Bernardynów i Benedyktynek. Żywe stosunki handlowe z Polską. Liczni legniczanie na Uniwersytecie w Krakowie. Wygnanie Żydów.

XVI w. - Ks. Fryderyk II i mieszczaństwo przyjeli naukę Marcina Lutra; sekularyzacja klasztorów, instytucji i majątków kościelnych. Pozostawiono tylko klasztor ss. Benedyktynek. Trzy lata działał uniwersytet luterański; powstała pierwsza drukarnia. Książęta odzyskali przewagę nad miastem. Rozbudowa i modernizacja urządzeń obronnych wobec groźby najazdu tureckiego. Śląsk pod władzą Habsburgów.

1618-1648 r. - Wojna trzydziestoletnia przerwała pasmo rozwoju. Przekształcono miasto w nowoczesną twierdzę. Spadek zaludnienia. Książęta i mieszczanie chronili się w Polsce; ogólne zubożenie. Koniec wojny przyniósł katastrofalny pożar miasta.

poł. XVII w. - Okres odbudowy ze zniszszczeń wojennych i klęsk żywiołowych. Śmierć w 1675 r. młodocianego jeszcze ks. Jerzego Wilhelma ostatniego potomka z męskiego rodu Piastów. Księstwo legnicko-brzeskie przeszło pod bezpośrednią władzę cesarzy niemieckich z dynastii Habsburgów. Budowa Mauzoleum Piastów.

pocz. XVIII w. - Rozmach inwestycyjny. Zbudowano cztery nowe kościoły i dwa klasztory, nowy dwór biskupów wrocławskich; powstało kolegium jezuickie, przebudowano zamek po pożarze; wzniesiono nowy ratusz, gmach Akademii Rycerskiej i dwór opatów lubiąskich. Kontrreformacja, ucisk protestantów.

1741-1805 r. - Miasto przeszło pod panowanie pruskie; przestało być twierdzą. Przeniesienie władz administracyjnych II instancji do Głogowa. Likwidacja samorządu i ucisk fiskalny. Zastój w budownictwie publicznym. Manufaktury konkurowały z rzemiosłem.

1806-1813 r. - Wojny napoleońskie; klęska militarna Prus. Reformy wewnętrzne. Kasata ostatnich zgromadzeń zakonnych Benedyktynek i Bernardynów. Legnica siedzibą władz regencji dolnośląskiej. W dniu 26 sierpnia 1813 r. bitwa z wojskami napoleońskimi nad Kaczawą zwycięska dla wojsk rosyjsko-pruskich. Po 350 latach osiedlają się pierwsi Żydzi.

1822-1848 r. - Rozbudowa dróg bitych sprzyja rozwojowi miasta. W 1844 roku połączono Legnicę z Wrocławiem linią kolejową. Pożar kościoła NM Panny i większej części miasta. Likwidacja cmentarzy parafialnych, stworzenie wspólnego cmentarza. Budowa gmachu teatru.

1849-1871 r. - Ożywienie ruchu inwestycyjnego. Burzenie średniowiecznych murów obronnych; w 1857 r. wprowadzono oświetlenie gazowe. Budowa obiektów szkolnych, szpitala miejskiego. Powstał pierścień zieleni na terenach pofortecznych.

1872-1900 r. - Powiększono obszar miasta. Otwarto nowe połączenia kolejowe; budowa drugiego dworca. Powstała nowa sieć wodociągowo-kanalizacyjna. Nowe siedziby urzędów, koszary wojskowe. Uruchomiono zakład elektryczny i komunikację tranwajową; ulepszono nawierzchnię ulic, powiększono park miejski, powstały nowe mosty na Kaczawie. Otwarto szkołę rolniczą.

1901-1913 r. - Powstała nowa dzielnica mieszkaniowa z dzisiejszym skwerem Orląt Lwowskich. Inwestycje w szkolnictwie. Nowe zakłady opieki społecznej, szpital ss. Elżbietanek. Budowa dalszych koszar wojskowych; rozbudowa przemysłu maszynowego; Budowa dwóch nowych kościołów na Kartuzach. Lotnisko dla sterowców.

1914-1918 r. - I wojna światowa. Zastój w życiu gospodarczym; brak rąk do pracy, trudności aprowizacyjne, dotkliwe straty w ludziach. Nowe lotnisko wojskowe dla płatowców.

1927 r. - Wielka wystawa ogrodniczo-przemysłowa GUGALI .

1919-1934 r. - Zubożenie, inflacja, okres trudności w latach dwudziestych. Władze miejskie rozwinęły budownictwo komunalne, przebudowa węzła kolejowego, powstaje następny dworzec, budynek poczty dworcowej.

1935-1939 r. - Rzady Hitlera; zbrojenia III Rzeszy ożywiły gospodarkę, wybudowano nowe obiekty wojskowe, budynki użyteczności publicznej. Prześladowanie Żydów. Budowa autostrady.

1939-1945 r. - II wojna światowa. Militaryzacja części zakładów przemysłowych, reglamentacja żywności. Napływ robotników z krajów okupowanych i mieszkańców bombardowanych obszarów Niemiec.

9 II 1945 r. - Wojska radzieckie nie napotykając na większy opór opanowały miasto. Już po zakończeniu działań wojennych żołnierze armii czerwonej podpalili zamek, szereg budynków w śródmieściu, a także muzeum i dawne seminarium duchowne Jezuitów. Wyludniona Legnica stała się punktem etapowym dla wojsk radzieckich i jednym wielkim szpitalem dla rannych i chorych żołnierzy.

9 IV 1945 r. - Przemarsz II Armii Wojska Polskiego na linię frontu nad Nysę Łużycką.

25 IV 1945 r. - Przybycie pierwszych przedstawicieli cywilnych polskich władz administracyjnych i partyjnych.

1946-1949 - Ruchy migracyjne ludności, wysiedlenie mieszkańców narodowości niemieckiej. Uruchomiono szkoły podstawowe i średnie, muzyczną, 4 kina, Miejską Bibliotekę Publiczną (1946 r.).

1952 r. - Rozpoczęto budowę huty miedzi "Legnica".

1953-1960 - Pojawiło się pismo lokalne pt. "Wiadomości Legnickie" (1954). Powstało : Społeczne Ognisko Muzyczne (1955 r.) i Towarzystwo Przyjaciół Nauk (1959 r.).

1966 r. - Pożar kolegium pojezuickiego i wieży zachodniej kościoła św. Jana.

1968 r. - Zlikwidowano komunikację tranwajową, wprowadzając autobusową; Otwarcie filii Politechniki Wrocławskiej w Legnicy.

1975 r. - Legnica zostaje podniesiona do rangi miasta wojewódzkiego.

1977 r. - Powołanie Teatru Dramatycznego w Legnicy i rozpoczęcie działalności artystycznej legnickiej sceny. Klęska powodzi nawiedza miasto.

1979 r. - Przekazanie przez władze radzieckie gmachu Akademii Rycerskiej.

1989 r. 4 i 18 czerwca - wybory do Sejmu i Senatu, uruchomiono pierwsze obiekty Szpitala Wojewódzkiego im. Antoniego Falkiewicza

1990 r., 27 maja – wybory Rady Miejskiej,

1990 r.,6 czerwca – pierwsza sesja Rady Miejskiej Legnicy i Wybór Prezydium Rady: Marek Kozłowski – przewodniczący, Mieczysław Borkowski – wiceprzewodniczący, Ryszard Kępa – wiceprzewodniczący;

1990 r., 15 czerwca – wybór Zarządu Miasta Legnica, w którego skład weszli: Tadeusz Pokrywka – prezydent i wiceprezydenci Marek Lewański i Józef Jarosz oraz członkowie Zarządu:Andrzej Bednarz, Edward Jaroszewicz, Ryszard Jaśkowski, lokalna stacja radiowa rozpoczęła nadawanie programów;

1990 - 1992 – ukazuje się Tygodnik Obywatelski „TO”;

1991-1994, – wychodzi „Gazeta Legnicka” – dziennik (915 numerów);

1990 r.,1992 r., 21 kwietnia – powołano Diecezję Legnicką, pierwszym legnickim biskupem został Tadeusz Rybak, otwarcie Oddziału Dolnośląskiego Wyższej Szkoły Zarządzania The Polish Open University w Warszawie;

1990 r. 15 czerwca – podpisanie porozumienia o współpracy między Legnicą i Wuppertalem;

1990 16 września – ostatnie oddziały Armii Radzieckiej opuszczają Legnicę;

1990 po raz pierwszy po wojnie przyznano tytuł Honorowego Obywatela Legnicy, otrzymał go Tadeusz I. Gumiński;

1991 r. 25 marca – otwarcie Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Legnickiej;

1994 r. – ustanowienie Nagrody Miasta Legnicy, przyznanej po raz pierwszy w 1996 r.;

1994 r.– 21 lipca – otwarcie filii Wyższej Szkoły Technicznej w Głogowie;

1995 r., 17 maja – na rynku prasowym pojawia się nowy tygodnik – „Panorama Legnicka”;

1997 r.– 9 kwietnia - pierwszy przekaz informacyjny ze studia przy ul. Zielonej Telewizji Kablowej „DAMI”;

1997 r. -2 czerwca - wizyta Ojca Świętego Jana Pawła II w Legnicy;

1997 r.18 czerwca – podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej nadano Radzie Miejskiej sztandar;

1997 r. 20-21 lipca - powódź, woda przerwała wały w dwóch miejscach, przy Kapielisku północnym i na Osiedlu Stare Piekary;

1997 r.– 31 lipca – powołanie Wyższej Szkoły Menadżerskiej, pierwszej niepaństwowej uczelni w Legnicy;

1998 r., 16 czerwca – otwarcie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Legnicy;

1998-2001 – zbudowano kościół św. Tadeusza Apostoła;

1998-2002 – legnicki teatr wydaje „Wersję”, miesięcznik o tematyce kulturalnej;

1999 r. – Legnica traci statut miasta wojewódzkiego; zostaje miastem na prawach powiatu i stolicą powiatu ziemskiego w województwie dolnośląskim; Rada Europy odznaczyła Legnicę Dyplomem Europejskim;

1999 r.– 7 kwietnia – lotnisko Legnica wpisane zostało do Państwowego Rejestru Lotnisk Cywilnych;

1999 r.– 28 maja – uroczyste otwarcie pierwszej fabryki w Legnickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej (firmy SBT);

1999 r.– 17 lipca – po remoncie i modernizacji oddanie do użytku Kąpieliska Północnego „Kormoran”;

1999 r.– 9 września – oddanie do użytku zmodernizowanego mostu na Kaczawie przy ul. Jaworzyńskiej

1999 r.– 21 listopada - podpisanie porozumienia o współpracy miast Legnica i Drohobycz (Ukraina);

2000 r., 14 lutego – Legnica i Blansko (Czechy) podpisały porozumienie o współpracy;

2000r.– 7 października - premiera spektaklu Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy pt. „Zakaczawie” w dawnym kinie Kolejarz na Kartuzach (Zakaczawiu); oparta na faktach opowieść o życiu w powojennej Legnicy; spektakl obsypany nagrodami; adaptowany na wersję telewizyjną i wielokrotnie emitowany w ogólnopolskich programach TVP;

2000r.– 2 października – Sąd Okręgowy przeniósł się do przejętego po opuszczeniu Legnicy przez Rosjan i wyremontowanego budynku przy ul. Złotoryjskiej;

2000r.– 5 grudnia - rozpoczęto realizację budowy obwodnicy zachodniej, od skrzyżowania z ul. Chojnowską do ul. Złotoryjskiej, Jaworzyńskiej, Nowodworskiej aż do węzła na autostradzie A 4; zadanie podzielono na 4 etapy;

2001 r., 29 maja – oddano do użytku rondo na skrzyżowaniu obwodnicy zachodniej z ul. Złotoryjską, wręczenie Honorowej Flagi Rady Europy dla miasta Legnicy;

2002 r. – na wieży legnickiej katedry zamontowano kuranty;

2004-2006 – rewitalizacja ulicy Najświętszej Marii Panny;

2004 r., czerwiec - Pierwszy Wielki Zjazd Legniczan; wręczenie Plakiety Rady Europy dla miasta Legnicy; założenie Wyższej Szkoły Medycznej LZDZ w Legnicy;

2005 r., 4 listopada – oddanie do użytku ostatniego odcinka (od ul. Jaworzyńskiej do autostrady A 4) obwodnicy zachodniej;

2007 r., 13-16 września – I Miedzynarodowy Festiwal Teatralny „Miasto”